Ο Περιοδοντολόγος είναι ένας εξειδικευμένος οδοντίατρος που, μετά την απόκτηση του πτυχίου Οδοντιατρικής, συνεχίζει με τριετείς μεταπτυχιακές σπουδές σε πιστοποιημένα προγράμματα οδοντιατρικών σχολών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό προκειμένου να αποκτήσει τις επιπλέον γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για να ασκήσει έγκυρα την περιοδοντολογία. Ο ασθενής μπορεί να απευθυνθεί σε περιοδοντολόγο είτε με δική του πρωτοβουλία είτε κατόπιν σύστασης του οδοντιάτρου του, για:

α) Να αντιμετωπίσει προβλήματα που αφορούν στην υγεία των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια του, όπως είναι τα ούλα, τα οστά και οι σύνδεσμοι

β) Να αποκαταστήσει το στόμα του με εμφυτεύματα.

γ) Να διορθώσει τα αισθητικά προβλήματα που σχετίζονται με απώλεια ή περίσσεια ιστών επηρεάζοντας το χαμόγελο του (ουλικό χαμόγελο, υποχώρηση ούλων).

δ) Να ανακτήσει τα μειωμένα σε διαστάσεις οστά ή ούλα με ειδικές χειρουργικές αναπλαστικές τεχνικές, σε περιοχές όπου απαιτείται προσθετική αποκατάσταση.

Η περιοδοντική νόσος ή περιοδοντίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή μικροβιακής αιτιολογίας, που μπορεί να επιφέρει απώλεια των δοντιών, καθώς προσβάλλει και καταστρέφει τους ιστούς που τα περιβάλλουν και τα στηρίζουν, όπως τα ούλα, τα οστά, και τους συνδέσμους της περιοχής. Το πρώιμο στάδιο της περιοδοντικής νόσου είναι η ουλίτιδα: Τα ούλα πρήζονται, γίνονται ερυθρά και ματώνουν. Σε αυτό το στάδιο, η νόσος μπορεί να αντιστραφεί υπό προϋποθέσεις. Ωστόσο, αν η ουλίτιδα δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, η περιοδοντική νόσος εκτείνεται υποουλικά οδηγώντας σε μόνιμες καταστροφές των ιστών που στηρίζουν τα δόντια και σε απώλεια δοντιών. Η πρόληψη της περιοδοντικής νόσου και η συντήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος επιβάλουν αυστηρή τήρηση των κανόνων στοματικής υγιεινής και επίσκεψη στον περιοδοντολόγο ή οδοντίατρο 2 φορές το χρόνο.

Η περιοδοντική νόσος είναι αθόρυβη. Γι'αυτό και οι περισσότεροι ασθενείς την αντιλαμβάνονται σε προχωρημένο πια στάδιο. Ο οδοντίατρος πραγματοποιεί κλινική εξέταση με ένα ειδικό εργαλείο που ονομάζεται περιοδοντικός ανιχνευτήρας, καθώς και ακτινογραφικό έλεγχο, και, εφόσον διαγνώσει πρόβλημα, παραπέμπει τον ασθενή στον περιοδοντολόγο. Τα συμπτώματα που θα πρέπει να ενεργοποιήσουν τον ασθενή για να επικοινωνήσει με τον οδοντίατρο ή τον περιοδοντολόγο του, είναι:

Αιμορραγία των ούλων στο βούρτσισμα ή νήμα

Διόγκωση των ούλων

Ενόχληση όπως μούδιασμα ή πόνος στα ούλα

Υποχώρηση των ούλων

Κινητικότητα των δοντιών

Αλλαγή της θέσης-μετακίνηση των δοντιών

Αλλαγή στον τρόπο που κλείνουν τα δόντια

Απόστημα ή εκροή πύου από τα ούλα

Κακοσμία

Η περιοδοντίτιδα οφείλεται κατά κύριο λόγο στην παρουσία μεγάλου αριθμού μικροβίων, συνήθως λόγω πλημμελούς στοματικής υγιεινής. Τα μικρόβια πολλαπλασιάζονται σε αποικίες και εγκαθίστανται στους στενούς χώρους ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα, με τη μορφή οδοντικής πλάκας. Η συνεχής έκλυση τοξινών από τα μικρόβια αυτά έχει ως αποτέλεσμα την ανοσολογική απάντηση του οργανισμού και την εγκατάσταση χρόνιας φλεγμονής. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τόσο τη βαρύτητα όσο και την εξέλιξη της νόσου, είναι η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, το στρες , η παχυσαρκία και η κακή διατροφή, καθώς και η λήψη διαφόρων φαρμάκων ή γενικά νοσήματα (πχ διαβήτης).

Σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει ότι η κληρονομικότητα αποτελεί πράγματι επιβαρυντικό παράγοντα στην εξέλιξη της περιοδοντικής νόσου. Ωστόσο, η εκδήλωση της νόσου εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, με κυρίαρχη την παρουσία οδοντικής πλάκας.

Τα αυξημένα επίπεδα ορμονών κατά την εγκυμοσύνη οδηγούν σε μια σειρά από αλλαγές στον οργανισμό, που μπορεί να οδηγήσουν σε ευαίσθητα, έντονα αιμορραγικά και διογκωμένα ούλα. Η ενοχλητική αυτή κατάσταση είναι γνωστή ως ουλίτιδα εγκυμοσύνης. Οι γυναίκες με αθεράπευτη περιοδοντίτιδα παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού και γέννησης λιποβαρών βρεφών, γι'αυτό και αν μια γυναίκα επιθυμεί να μείνει έγκυος, κρίνεται σημαντικό να έχει προνοήσει έγκαιρα για την περιοδοντική της υγεία και να τηρεί καλή στοματική υγιεινή πριν, μετά, και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Επιπλέον, μετά το 1ο τρίμηνο συνίσταται συχνή επίσκεψη της εγκύου στον οδοντίατρο για επαγγελματικό καθαρισμό. Τόσο ο οδοντίατρος όσο και ο γυναικολόγος οφείλουν να ενθαρρύνουν την έγκυο να φροντίζει την περιοδοντική της υγεία.

Άνθρωποι με διαβήτη έχουν υψηλότερες πιθανότητες να αναπτύξουν περιοδοντική νόσο, πιθανώς επειδή οι διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς σε λοιμώξεις. Υψηλότερο κίνδυνο διατρέχουν οι μη ρυθμισμένοι ασθενείς, ενώ σχετική έρευνα έχει καταδείξει ότι η σχέση μεταξύ διαβήτη και περιοδοντικής νόσου είναι αμφίδρομη: Η ενεργός περιοδοντική νόσος, ως φλεγμονή, δυσχεραίνει τη ρύθμιση του διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών.

Το κάπνισμα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους επιβαρυντικούς παράγοντες στην ανάπτυξη, τη βαρύτητα και τον ρυθμό εξέλιξης της περιοδοντίτιδας, ενώ επηρεάζει αρνητικά και τα αποτελέσματα της περιοδοντικής θεραπείας. Οι χειρουργικές θεραπείες, οι αναπλαστικές τεχνικές, η χρήση μοσχευμάτων και η τοποθέτηση εμφυτευμάτων είναι επεμβάσεις που παρουσιάζουν μειωμένο ποσοστό επιτυχίας και πολύ υψηλότερο ποσοστό υποτροπών στους καπνιστές σε σχέση με τους μη καπνιστές. Τα καλά νέα είναι ότι η διακοπή του καπνίσματος ευνοεί θετικά την περιοδοντική υγεία των ασθενών. Στο ιατρείο μας ενθαρρύνουμε τους ασθενείς μας σε αυτή την κατεύθυνση μέσα από την ενημέρωση και την πρόταση διαφόρων προγραμμάτων διακοπής του καπνίσματος.

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι η γενική μας υγεία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την υγεία του στόματος: Άτομα με περιοδοντίτιδα διατρέχουν τουλάχιστον διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιαγγειακά νοσήματα (εγκεφαλικά, έμφραγμα, ισχαιμία). Η φλεγμονή στο στόμα, καθώς και τα μικρόβια που περνούν στο αίμα φαίνεται ότι συμβάλλουν στον σχηματισμό αθηρωματικών πλακών και τον κίνδυνο ανάπτυξης κάποιου καρδιαγγειακού νοσήματος. Επιπλέον, η περιοδοντική νόσος επηρεάζει τη ρύθμιση του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς, ενώ σχετίζεται και με μεγάλο αριθμό νοσημάτων, όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα, αναπνευστικά, καρκίνο, Αλτσχάιμερ.

Ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο κατά τη διάρκεια της θεραπείας της περιοδοντίτιδας, καθώς αυτή πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, ακριβώς όπως σε ένα σφράγισμα. Αν προκύψει κάποια ήπια ενόχληση στη συνέχεια, αυτή ελέγχεται απόλυτα με κάποιο ήπιο αναλγητικό.

Με τη σωστή θεραπεία και συντήρηση από τον περιοδοντολόγο και με καθημερινή ολοκληρωμένη φροντίδα η απώλεια των δοντιών μπορεί να αποφευχθεί. Αν ο ειδικός περιοδοντολόγος κρίνει ότι τα δόντια μπορούν να παραμείνουν στο στόμα, η θεραπεία είναι αποτελεσματική ακόμα και σε προχωρημένο στάδιο της περιοδοντίτιδας, καθώς επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.

Οπωσδήποτε. Η διατήρηση του αποτελέσματος της θεραπείας είναι καταλυτικής σημασίας και επιτυγχάνεται με την επανάκληση του ασθενή στον περιοδοντολόγο ανά 3, 4 ή 6 μήνες, ανάλογα με το περιστατικό. Στο ραντεβού επανάκλησης (διάρκειας 30-60 λεπτών) ο περιοδοντολόγος, αφού επαναξιολογήσει την περιοδοντική κατάσταση του ασθενή και ενημερώσει το αρχείο του, πραγματοποιεί περιοδοντικό καθαρισμό, ενώ ο ασθενής επανενεργοποιείται και ως προς τη σωστή στοματική του υγιεινή και τη διακοπή κακών συνηθειών που σχετίζονται με τη νόσο.

Για τη σωστή πρόληψη της νόσου απαιτείται ολοκληρωμένη στοματική υγιεινή που περιλαμβάνει καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών 2 φορές τη μέρα, μεσοδόντιο καθαρισμό, και ενίοτε πλύση με αντισηπτικά στοματικά διαλύματα. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις τακτικές επισκέψεις για επαγγελματικό καθαρισμό και την επαναξιολόγηση της στοματικής υγείας, αποτελούν επαρκή μέτρα πρόληψης της περιοδοντικής νόσου. Παράγοντες που συνεπικουρούν στην πρόληψη είναι η αποφυγή του καπνίσματος και της χρήσης ουσιών, η σωματική άσκηση, η ισορροπημένη διατροφή και η διαχείριση του στρες.

Μία από τις εξειδικεύσεις του ιατρείου μας! Στις περιπτώσεις που ο ασθενής νιώθει άβολα όταν χαμογελά, είτε λόγω περίσσειας ούλων (ουλικό χαμόγελο) είτε λόγω ασυμμετρίών στο περίγραμμα αυτών, προχωρούμε στον σχεδιασμό του επιθυμητού χαμόγελου από τον ασθενή, μετά από μελέτη της Dr Άννας Λαγού και συμμετοχή του επανορθωτικού οδοντίατρου. Για την επίτευξη ενός αρμονικού χαμόγελου, σε κάποιες περιπτώσεις επαρκεί η αφαίρεση της περίσσειας των ούλων και η αποκάλυψη του κανονικού μεγέθους των δοντιών μέσω μιας απλής επέμβασης που ονομάζεται επιμήκυνση μύλης, ενώ σε άλλες περιπτώσεις η επιμήκυνση της μύλης συνδυάζεται και με αλλαγή του σχήματος και του χρώματος των δοντιών με όψεις πορσελάνης ή ρητίνης.

Τα εμφυτεύματα είναι μεταλλικοί κύλινδροι από τιτάνιο που αντικαθιστούν τις ρίζες των δοντιών. Εμφυτεύονται στο οστό της γνάθου με απλές χειρουργικές τεχνικές, ώστε να μπορούν να στηρίξουν ένα τεχνητό δόντι, μια γέφυρα ή μια οδοντοστοιχία. Το τιτάνιο είναι απόλυτα βιοσυμβατό υλικό, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως και με επιτυχία τόσο στην εμφυτευματολογία όσο φυσικά και στην ορθοπεδική.

Για να θεωρηθεί κάποιος κατάλληλος υποψήφιος για εμφυτεύματα, πρέπει να συνεκτιμηθούν διάφοροι παράγοντες, όπως η γενική του υγεία, η ποσότητα και η ποιότητα του οστού στην περιοχή της αποκατάστασης, η γενική στοματική του υγεία και ειδικότερα η περιοδοντική του κατάσταση.

Γενικά, κατάλληλοι υποψήφιοι είναι όσοι διαθέτουν καθαρό ιατρικό ιστορικό ή έχουν ρυθμισμένα χρόνια νοσήματα, πάντα σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό τους. Ελάχιστες παθήσεις αποτελούν απόλυτη αντένδειξη για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων, όπως η πρόσφατη ακτινοθεραπεία στην περιοχή ή η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων.

Η επάρκεια του οστού εκτιμάται τόσο κλινικά όσο και ακτινογραφικά. Η εξέλιξη των αναπλαστικών τεχνικών, των βιοϋλικών και του σχεδιασμού των εμφυτευμάτων επιτρέπει την αναδόμηση του οστού όπου χρειάζεται, διευρύνοντας έτσι τις δυνατότητες επιτυχούς τοποθέτησης εμφυτευμάτων, ακόμα και σε απαιτητικά περιστατικά.

Για να προχωρήσει η διαδικασία της εμφύτευσης, ο ασθενής δεν πρέπει να παρουσιάζει ενεργό περιοδοντική νόσο. Σε περίπτωση περιοδοντίτιδας, απαιτείται προηγουμένως θεραπεία, καθώς και δέσμευση του ασθενούς να ακολουθήσει τις οδηγίες του περιοδοντολόγου. Η παρουσία φλεγμονών ή ενεργής περιοδοντικής νόσου αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχίας των εμφυτευμάτων.

Τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων είναι γενικά υψηλά. Τόσο οι κλινικές έρευνες όσο και η κλινική μας εμπειρία καταδεικνύουν ποσοστά επιτυχίας άνω του 95%.

Οι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην επιτυχία των εμφυτευμάτων είναι:

- Η γενική υγεία του ασθενούς.

- Η σωστή χειρουργική τοποθέτηση από εξειδικευμένο περιοδοντολόγο ή γναθοχειρουργό.

- Ο άρτιος σχεδιασμός της προσθετικής αποκατάστασης.

- Η καθημερινή στοματική υγιεινή και η διατήρηση της στοματικής υγείας μέσω τακτικών προγραμματισμένων επισκέψεων στο ιατρείο.

Ναι, αρκεί να πληρούνται κάποια κριτήρια καταλληλότητας. Σε μεγάλες ηλικίες και σε περίπτωση ιατρικών προβλημάτων, ο ασθενής θα πρέπει να ρυθμίζεται σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό του. Σε νεαρές ηλικίες, η τοποθέτηση εμφυτευμάτων συνιστάται μετά την ολοκλήρωση της σκελετικής ανάπτυξης, που συχνά συνεχίζεται ακόμη και μετά το 20ό έτος της ηλικίας του ασθενή.

Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο στο ιατρείο με τοπική αναισθησία (όπως σε ένα σφραγισμα), και η χειρουργική διαδικασία προσομοιάζει μιας απλής εξαγωγής. Οι ασθενείς δεν αναφέρουν πόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ενώ τυχόν ενόχληση μετά το πέρας της αντιμετωπίζεται επιτυχώς για τις επόμενες 1-2 μέρες με ελαφρά αναλγητικά.

Φυσικά. Ακριβώς όπως και στα φυσικά δόντια, ο ασθενής θα πρέπει να φροντίζει καθημερινά τη στοματική του υγιεινή και να επισκέπτεται τον οδοντίατρο ανα τακτά διαστήματα για επανέλεγχο. Είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να αντιληφθεί τη σημασία της συντήρησης των εμφυτευμάτων, προκειμένου να αποφύγει απώλειες. Η συσσώρευση μικροβίων γύρω από τα εμφυτεύματα μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και, συχνά, απώλεια οστού. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται περιεμφυτευματίτιδα και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση των εμφυτευμάτων στο στόμα.

Το ποσοστό επιτυχίας των εμφυτευμάτων ξεπερνά το 95%. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα εμφύτευμα μπορεί να μην ενσωματωθεί σωστά στο οστό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το εμφύτευμα αφαιρείται και, αφού διερευνηθεί και αντιμετωπιστεί η αιτία, μπορεί να αντικατασταθεί με νέο.